MAGNETOSTYMULACJA

Pomieszczenie fizykoterapii wyposażone jest m.in. w urządzenie Viofor JPS SYSTEM FAMILY zdjęcie powyżej) z matą
i poduszką przeznaczone do prowadzenia zabiegów magnetostymulacji.

Jest to terapia polami magnetycznymi o niskich wartościach indukcji. Jego efekty przypisuje się głównie indukowanym w tkance
w czasie przepływu pulsujących pól magnetycznych bardzo słabym prądom, tzw. Lorentza.

Magnetostymulacja działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo, zwiększa utylizację tlenu
i stabilizuje oddychanie komórkowe. Zwiększa w istotny sposób przepływ krwi w naczyniach tętniczych i kapilarach, poprawia też drenaż żylny, przyspiesza proces gojenia się ran. Stosuje się magnetostymulację w leczeniu chorób ośrodkowego układu nerwowego i narządu ruchu. Najdłuższe obserwacje kliniczne dotyczą zastosowania magnetostymulacji
w chorobie Parkinsona,  stwardnieniu rozsianym oraz zespołach bólowych narządu ruchu na tle zwyrodnieniowym (zapalnym i pourazowym). Stosuje się ją też w rehabilitacji po udarach mózgu, chorobie Alzheimera, migrenie, zaburzeniach krążenia obwodowego,trudno gojących się ranach i owrzodzeniach. Magnetostymulacja wykazuje też działanie  uspokajające
i stabilizujące układ nerwowy.

Wskazania do magnetostymulacji – uszczegółowienie:

Działanie przeciwbólowe

1. układ kostno-stawowy:

• zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i układu kostno-stawowego kończyn górnych i dolnych
• reumatoidalne zapalenie stawów
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
• urazy stawów

2. tkanki miękkie:

• reumatyzm pozastawowy tzw. fibromyalgie
• urazy tkanek miękkich
• stany po naruszeniu ciągłości tkanek (w tym pooperacyjne)

3. bóle migrenowe
 

Działanie regeneracyjne

1. układ kostny:

• osteoporoza, zwłaszcza pomenopauzalna (dotyczy zarówno profilaktyki jak i leczenia)
• choroba Sudecka
• stany po pęknięciach i złamaniach kości
• stany po operacjach na układzie kostnym
• stany po operacjach, w których dokonano zespoleń elementami metalowymi
• stawy rzekome

2. tkanki miękkie:

• stany po urazach z uszkodzeniem i bez uszkodzenia ciągłości skóry
• oparzenia
• odleżyny

Działanie poprawiające krążenie obwodowe

1. upośledzenie przepływu miejscowego w kończynach:

• w angiopatii cukrzycowej
• w angiopatii na tle miażdżycowym
• w owrzodzeniach podudzi

2. przyspieszenie wchłaniania krwiaków

3. zmniejszenie obrzęku limfatycznego

Działanie antyspastyczne

• stany po udarach mózgowych
• schorzenia zwyrodnieniowe układu nerwowego, w których występuje spastyczność

Działanie relaksacyjne

• nerwice
• zaburzenia snu
• profilaktyczne działanie uspokajające, mające na celu przeciwdziałanie stresom dnia codziennego
• stres w powszechnie rozumianym tego słowa znaczeniu,
  a zwłaszcza po długotrwałym napięciu psychicznym
• zaburzenia koncentracji uwagi

Działanie zmniejszające deficyt i dług tlenowy poprzez wpływ na procesy

• tlenowego oddychania tkankowego
• beztlenowego oddychania tkankowego